ما هر روز به گونه های مختلف با یکدیگر در ارتباط می باشیم
تا اندیشه ، احساسات و تمایلات خود را به یکدیگر منتقل کنیم میزان علاقه و
احترام خود را نشان دهیم ورنج و اندوه ، شادمانی و خرسندی و شک و دودلی
خود را با دیگران در میان بگذاریم.روابط ما ، مطلوب یا نامطلوب ، شکل دهنده بخش عمدهای از اوقات روزانه ما است.
مهارت در ایجاد رابطه مناسب با دیگران بر تواناییها و اعتماد به نفس ما می افزاید.هر چه بهتر با دیگران راطه برقرار کنیم ، مسئولیتها یمان را بهتر به مرحله اجرا می گذاریم و در نتیجه در حرفه خود موفقتر بوده و درآمد بیشتری را به خود اختصاص
میدهیم .
نحوه ارتباط ما در مـیزان حمایت و کمکی کـه از سـوی دیگران دریافت میکنیم ، مستقیـما تاثـیر میگذارد .
عوامل زیر مانع از یک ارتباط صحیح و مناسب میباشد:
1- فقدان دانش و اطلاعات
2- مشخص نکردن دقیق اولویتها
3- خوب گوش نکردن
4- فقدان درک کامل سخن گوینده و کوتاهی در پرسش
5- فکر از پیش پنداشته
6- عدم توجه به نیازهای دیگران
7- خوب فکر نکردن و زود نتیجه گیری کردن
8- از دست دادن صبر و شکیبایی و وارد بحث و جدل شدن
شیوه های ایجاد رابطه مثبت
ارتباط فرایندی است که طی آن یک یا چند نفر به تبادل خبر ، اطلاع ، نقطه نظرها ، گرایشها و تجارب خود میپردازند .
درمجموع دوستی های پایدار و موفق ، روابط خانوادگی گرم و موفقیتهای تحصیلی و شغلی و در نهایت جذب افراد به مهارتهای ارتباطی ما بستگی دارد به طوری که زیر بنا و شالوده موفقیت در جذب افراد برقراری ارتباط مناسب است .
امروزه ارتباط با دیگران ، یکی از مهمترین و در عین حال با ارزشترین بخش از زندگی هر یک از ما را تشکیل میدهد .
هر یک ازما چه در محیط کار و چه در محیط خانه ، با دیگران به نوعی در ارتباط هستیم . در واقع بیشترین ساعت عمر ما در ارتباط با دیگران سپری می شود . در نتیجه نوع این ارتباط در زندگی هر کس نقش بسیار مهمی را ایفا میکند .
گر نحوه ارتباط با مردم صمیمی دوستانه و مثبت باشد ، اوقات زندگی دلپذیر میشود و یا به عبارتی در گذر عمر اثر دلچسب و مثبت بر روحیه ما باقی میگذارد و بالعکس اگر ارتباط خصمانه و توام با احساسات منفی باشد اثرات این نوع ارتباط مستقیما به ما باز می گردد.
کسانی که نمیتوانند نظر دیگران را به خود جلب کنند و با آنها دوست شوند از آن جهت است که در برخورد با آنها رفتاری مطلوب ندارند . مثلا در هنگام صحبت کردن چهره آنها درهم است ، به چشمان طرف نمی نگرند ، خنده به چهره آنها نقش نمیبندد و ..
چهره شاد با نگاه مشتاقانه همراه با تبسم میتواند هر کسی را به خود جلب کند . رمز موفقیت در ارتباط با دیگران این است که آنها را دوست بداریم .
کسی که مردم را دوست ندارد و در وجود خود علاقه ای نسبت به آنها احساس نمیکند ، همیشه تنها است و در زندگی بیش از دیگران دچار سختی و مشکلات می شود .
تبسم
یک تبسم خوشایند نشانه آمادگی برای پذیرش دوستی با دیگران تلقی میشود . تبسم همه جا نشان آن نیست که شما از زندگی خود راضی و شاد هستید ولی هنگامی که با فردی آشنا مواجه می شوید یا می خواهید با کسی اظهار دوستی کنید ، تبسم شما محیط مساعدی برای رابطه دوستانه شما با او بوجود می آورد .
هر چه رفتار و حرکات چهره شما در جلب دوستی مؤثرتر باشد توفیق شما در برقراری ارتباط بیشتر خواهد بود .
برخورد خوش
زمانی که در برخورد با دیگران رفتار شما سرد و دور از نشانه های دوستی است ، نبایستی انتظار داشته باشید که طرف مقابل به دوستی با شما تمایل داشته باشد .
در برخورد با دیگران گشاده رو باشید و با حرکات سرو دست و چهره خویش علاقه و تمایل خود را برای جلب دوستی آنها نشان دهید و مطمئن باشید که در این رابطه رفتار شما بدون پاسخ نخواهد ماند .
برخورد سرد و عاری از دوستی ، طرف مقابل را از شما دور میکند . با فردی که می خواهید دوست شوید رفتاری دوستانه داشته باشید . برخورد خشک و سرد با دیگران فرد را در موضع دفاعی و عدم آمادگی برای ارتباط قرار می دهد .
رفتار دوستانه
با رفتار خوب نشان دهید که به طرف صحبت خود علاقمند هستید و برای گفته هایش اهمیت قائل میشوید .
در گفتار خود با طرف مقابل نقش متکلم وحده را بازی نکنید . بگذارید او هم به نوبه خود درباره مطلبی که مورد بحث است اظهار نظر کند .
رفتار آدمی به منزله زبان غیر کلامی او تلقی میشود . قضاوت افراد به ظاهر رفتار دیگران است نه به باطن آنها .
شما هر قدر آدم اجتماعی و علاقمند به حفظ روابط با دیگران باشید مادامی که نتوانید در این رابطه رفتار مطلوب از خود نشان دهید در مقصود خود که جلب دوستی دیگران است ، موفق نخواهید شد .
تماس برای برقراری رابطه
در بسیاری از فرهنگها اولین نشانه رابطه و دوستی بین دو تن دست دادن است . شما با فشردن دست کسی که با او مواجه میشوید ، عملا به او نشان میدهید که مایل به ایجاد رابطه و دوستی با او هستید بنابراین شما سعی کنید در این کار پیشقدم باشید .
خود را بانام معرفی کنید و یقین بدانید که شما با طرز رفتار باب رابطه و دوستی را باطرف مورد بحث خود خواهید گشود.
به طرف مورد صحبت خود بگویید به دوستی با او علاقمند هستید و مایلید هر چند گاه او را ملاقات کنید .
برخورد نگاه
زبان نگاه ، زبانی موثر است و شما با نگاه کردن خود به طرف مقابل می فهمانید که به صحبت کردن با او علاقمند هستید . اگر سخن میگوید شما همچنان به صورت و چشم او نگاه کنید . با این عمل به او خواهید فهماند که مایلید حرفهایش را بشنوید .
فراموش نکنید که نگاه کردن به صورت فردی که مورد صحبت شماست در ایجاد دوستی با او اثری فوق العاده دارد. هنگامی که او تبسم میکند شما هم به آن پاسخ بدهید و مخصوصا وقتی که صحبت میکند به او بنگرید .
بدیهی است خیره شدن به چهره طرف مورد صحبت ممکن است در پاره ای از موارد نتیجه عکس داشته باشد یا موجب بدگمانی یا سوءظن شود و یا او را ناراحت کند بنابراین در این کار باید جانب احتیاط را از دست ندهید .
گاهی نگاه کردن بدون ابراز توجه به طرف مقابل نشانه عدم توجه فرد به طرف مورد صحبت تلقی می شود و حتما از این طرز نگاه کردن احتراز کنید .
حرکت سر به نشانه تایید
هنگامی که طرف مقابل شما به صحبت و گفتگو می پردازد با حرکت سر سخنانش را تایید کنید . یک حرکت سر به نشانه قبول سخنان طرف مقابل ، همراه با تبسم و رفتاری دوستانه می تواند شما را در ایجاد رابطه و دوستی با او موافق گرداند .
